Een nieuw begin

“Voor een nieuw begin....
In de onbetreden hoeken van je hart
Waar je nooit naar denkt af te dwalen
Heeft zich al rustig dit begin gevormd
Wachtend tot jij klaar was om tevoorschijn te komen.

Het heeft al lang geleden jouw verlangen gezien
die leegte voelen groeien in je binnenste
gemerkt dat je vooruitkwam op wilskracht
en nog steeds niet achter je kon laten wat je ontgroeid was.

Het zag je spelen met wat zo verleidelijk is aan veiligheid
de grauwe beloften die de eentonigheid je influisterde,
het hoorde de woelige golven opkomen en afnemen,
vroeg zich af of je altijd zo kon leven

En toen de vreugde, toen je moed opvlamde
en je naar buiten kwam, nieuwe grond betrad
je ogen weer vol jeugdige energie en dromen
en een pad van overvloed zich voor je opende.

Hoewel je bestemming nog niet duidelijk is
kun je vertrouwen op wat die opening je belooft
ontplooi je maar in de genade van het begin
dat één is met je diepste verlangen.

Roep je wezen op tot avontuur
houd niets achter
ontdek de ongedwongenheid van risico
je zult je al gauw thuis voelen
in een nieuw ritme
want je ziel heeft al voeling met de wereld die je
wacht..."
John O’Donohue

Heb bovenstaande gedicht al vaker gedeeld. Nu nog maar een keer. Zo kloppend, toepasselijk en herkenbaar. In de dans als in het leven... 
Tijdens kleine alledaagse momenten tot grote levensveranderende momenten. Durven waarachtig te zijn naar jezelf, naar anderen, durven aangaan, durven te beëindigen, durven voelen, durven een verlangen te volgen of durven te erkennen dat het beter is daarmee scheiding te maken, durven...

Tijdens mijn vakantie vorige week kwam ik het steeds weer tegen. Het verlangen een bijzondere wandeling te maken en durven toe te geven dat de weg daarnaar toe veel te veel van het goede was voor mijn zenuwstelsel. Durven toegeven en uitspreken.
Het verlangen een vulkaan te beklimmen, een hoogte te bereiken die ik als geliefd bergwandelaar nog niet eerder had bereikt. De uren daarvoor vaker op het punt gestaan ook dit avontuur tussentijds te stoppen. Gegrepen door angstgedachten. Maar iets bleef aan mij en in mij trekken. Toch gegaan en het bleek niet zozeer mee te vallen als meer dat ik kon zijn met de ijle lucht, het tempo van de gids als met mijn trillende benen. Beloond met niet alleen een prachtig uitzicht, het ruiken van de vulkaan en zijn hitte voelen via een handgleufje.
Maar ook met een gevoel van vervulling, 'begeisterung', bekrachtiging, bezieling.

Ik ken het ook in het leven en op de dansvloer. Jij vast ook!
Ik herinner me nog het levensadvies van Susannah Darling Kahn toen ik net een klein beetje van mijn droom om 5Rhythms docent te willen worden begon toe te laten:

'Do not push it, but do not hold back either...'

Een constant balanceren tussen mijn verlangens die me vooruit duwen, inclusief mijn wilskracht, als ook mijn gedachtes en angsten die me tegenhouden, me terug laten trekken. Herkenbaar? 

Op de dansvloer probeer ik die veilige haven, bedding, grond, ruimte aan te bieden.
Ongeacht of dit de 5Ritmes avond dansvloer is, de OpenFloor ochtend dansvloer, de bezielde dansvloer tijdens workshops of de Libid0 dansvloer. 
Een ruimte met elkaar te creëren waar je welkom bent zoals je bent, waar je de ongedwongenheid van risico kunt ontdekken. Waardoor mogelijk je verlangens, levensvuur, gevoeligheid en voeling met je ziel weer meer tot leven komen. 

Share on Facebook  Share on Twitter

Datum publicatie: 5 februari 2023