Omkijken om voorwaarts leven

"Het leven kan alleen achterwaarts begrepen worden,
maar het moet voorwaarts worden geleefd"
– Soren Kierkegaard, Deens filosoof –

Dansen, bewegen, soms ook stil staan, omkijken, om vooruit te kunnen zien…
Dansen, door het verleden bewegen, doorvoelen, om het leven te begrijpen…
Dansen, gewaar zijn van al het beleefde, om de antwoorden en inzichten voor de toekomst te vinden...
Dansen, achterwaarts, zoals het Aymara volk, om voorwaarts te kunnen leven…
 
Enigszins wat opgebrand ging ik de zomer in, wetend dat er nodig iets moest veranderen…
In plaats van ontspanning en rust begon mijn zomer echter enerverend…
Meerdere malen werd ik pijnlijk terug geworpen in de tijd… het heeft me veel inzichten, begrip en antwoorden gegeven…
 
Een nogal therapeutische trainingsmodule wierp me terug in oud zeer, oude projecties, oude patronen, oude symbiotische verlangens. Door het overlijden van mijn vader met al de daarbij behorende herinneringen en ontmoetingen belande mijn pijnlijk gezinsverleden en oude mechanismen ineens weer in het heden. Tevens werd ik geconfronteerd met de altijd aanwezige, onder de oppervlakte liggende, angst en de nu reële mogelijkheid dat mijn borstkanker na 12 gezonde jaren was terug  gekeerd. (Na onderzoek bleek het gelukkig een overactieve reactie van mijn immuunsysteem  te zijn vanwege Covid. )
 
Door de lengte van het verleden zag ik ineens ook de lengte van de toekomst. Ineens had ik genoeg van de alom bekende vraag: ‘Wat als je nog maar een paar jaar te leven hebt?’.  Voel behoefte aan de vraag:
‘Wat als je nog 20 a 30 jaar te leven hebt?’  

Het laat met landen in het huidige moment met vertraging, vertrouwen en helderheid. In plaats van de alom bekende overgeactiveerde urgentie en gehaastheid in mij. Het blijft lastig te differentiëren wat ik doe vanuit een diepliggende angst, met mijn egojas aan… en wat ik doe waar mijn hart en ziel blij van worden, te voelen wat écht klopt. Of weet ik stiekem de antwoorden wel maar vraagt het nog te veel moed de dualiteit in mij los te laten? Want achter dat los laten ligt een leegte, een eenzaamheid, kwetsbaarheden en gevoelens die ik liever niet voel. Wetend dat dit wel de poort is naar het levenspad en professioneel pad wat ik graag wil bewandelen…
 
De vertraging, vertrouwen, helderheid in mij en het besef dat
ieder mens een uniek, individueel wezen is verantwoordelijk voor zijn eigen daden en lot (a la Soren Kierkegaard)
bracht me op een mooie plek als docent om eind juli de 5-daagse zomeretraite ‘L*bido Fundamentals’ te geven. Wat gingen we samen onverwachts diep in proces. Voor de meesten levensveranderend.  Het roert me steeds weer zo ongelofelijk welke impact de dans, de workshops en specifiek het ‘l*bido’ thema op dansers heeft. Het bevestigd mij dat ik, wat les geven betreft, op het goede pad zit… Yeh!
 
Ik kijk er dan ook naar uit jullie binnenkort weer te ont-moeten op de dansvloer om samen te bewegen en bewogen te worden. ‘Gewoon lekker’ dansen tijdens de lessen en/of dieper duiken tijdens de kortere workshops en langere jaargroepen.
Weet en voel je welkom!

Share on Facebook  Share on Twitter

Datum publicatie: 31 augustus 2022