Als harten breken, dansen we...

"Caring for myself is not self-indulgence, it is self-preservation, and that is an act of revolution.” - Audre Lorde - 

Het was een lastige landing terug in de realiteit na een ongedwongen vakantie. En schreef ik onderstaande nieuwsbrief. Maar na gisteravond in het 'echt' samen dansen met regen, onweer en de heerlijkste geuren... kan ik niets dan anders zeggen... Dansen is mijn medicijn... dansen en samen zijn met gelijkgestemden IS medicijn... voor mij... . En hoe is dat voor jou?
Hieronder toch nog mijn reis van afgelopen week in de wereld van vandaag.... 

De ene collega vroeg me hoe ik om ga met de datgene wat er in de wereld gebeurt. Een goede vraag….  En Jij?

Een tweede collega herinnerde me aan Gabrielle’s uitspraak ‘to put our suffering into art, art into awareness and awareness into action’ welke ik meenam in de les van afgelopen dinsdag….
Een handje vol volgende collega gaven me goedbedoelde tips hoe me zelf te onderwijzen in anti racisme, blank privilege, nieuwste ontwikkelingen rondom Covid19 etc.. Ik had de neiging mijn telefoon met al het nieuws, meningen, informatie over alle soorten thema's etc. regelrecht het raam uit te gooien. Even weg van al het ongemak waarmee ik me helaas wederom moest verhouden…. En ik niet alleen…. ik weet het... 
Ondertussen begon ik het met het lezen van een door mijn huidige dansdocent geadviseerd boek De Keuze van Edith Ecer, een Auschwitz overlevende over hoe uiteindelijk iedereen voor vrijheid kan kiezen…. 
Uiteindelijk ging ik dansen bij mijn ‘libido fundamentals’ collega en ‘maatje’ Joseph in San Francisco, leraar op een multiculturele hoge school aldaar, tevens ‘ambassadeur’ op het gebied van intersectionaliteit. Hij attendeerde ons op bovenstaande quote met tevens de wijsheid dat embodiment/belichaming en zelf zorg een revolutionaire actie op zich zelf is én dat we het ons nu niet kunnen veroorloven om opgebrand te raken… De spijker op mijn vermoeide hoofd, hart en wezen. Zijn uitnodiging was precies de ingang die ik nodig had om niet meer langer weg te kijken uit ongemak en me er dus mee te verhouden. Meer dan dansen alleen, maar ook te luisteren, te aanschouwen, te voelen, te delen, er mee te zijn, me erin te verdiepen, te leren en nog meer te leren….maar ook om te verstillen, te pauzeren…

Nooit geweten dat het fenomeen ‘goed voor jezelf zorgen’ komt van een zwarte lesbische schrijfster, feministe, moeder en activiste. Dit gaat niet over jezelf pamperen maar over zelf liefde, zelf compassie, zelf respect in een wereld waarin dat niet als vanzelfsprekend wordt ervaren. In een wereld waar niet iedereen dezelfde privileges ondervindt. Dit gaat niet alleen over blank privilege versus zwart… dit gaat ook over alle vormen van sociale diversiteit en wel/geen privileges. Dit gaat over jou, over mij, over ons mens zijn…

Nooit geweten dat anti racisme vooral een uitnodiging is om een (nog) beter mens te worden ten behoeve van andere mensen, de mensheid. Om je vermogen te vergroten te kunnen kiezen voor anderen te zorgen, hen te beschermen ten koste van het beschermen van je eigen ego. Dit gaat niet over je wezenlijke zelf, maar over je ego… degene die je wil beschermen voor pijn en onbehagen, die je beschermlaag vertegenwoordigt, maar zeker niet je beste vriend-in is… Nieuwsgierig? Luister dan naar deze podcast van Brene Brown met Austin Channing Brown. 

Zo weet ik nog veel meer niet, dit is nog maar een begin. Maar sta ik open om te leren, te leren, te leren… En ben ik dankbaar dat ik kan dansen, dansen, dansen…. om alles wat in mij leeft samen te laten vallen en te belichamen. Zo doet ook jouw dans ertoe, met alles wat er is, in het grotere veld en/of jouw persoonlijk wat 'kleiner' veld.

"Being embodied and self care, is a revolution on its own…" - Joseph M.  –

Dus laten we dansen!