Over schaamte, kwetsbaarheid, moed en kracht. Over afstemmen op de wijsheid van je hart en het vergroten van je emotionele intelligentie ofwel van een volwassen, goed ontwikkeld gevoelsleven...

"When someone is broken, don't try to fix them...
When someone is hurting, don't attempt to take away their pain..
Instead... love them by walking beside them in the hurt....
Because.. sometimes what people need is simply to know they aren't alone..." - Anoniem - 

Soms, nee vaak, vraagt het mijn zeer bewuste aandacht niet in bovenstaand val te trappen. Als moeder, als docent, als geliefde, als vriendin, als collega. Maar om alleen te aanschouwen, te luisteren, er voor iemand te zijn. Zoals eigenlijk steeds weer in de dans, zo ook in het leven.

Brene Brown (schrijfster over schaamte, kwetsbaarheid, moed en kracht) zou op bovenstaande quote reageren dat we anderen proberen te helpen, hun zorgen weg willen nemen, omdat we deze kwetsbaarheid van het leven niet kunnen verdragen. Terwijl kwetsbaarheid geen vorm van zwakte is. Het is de enige keus die we hebben, want pas dan zullen we minder vanuit angst en meer vanuit verbondenheid handelen.
Desondanks lijkt het makkelijker om in actie te gaan dan naast iemand te gaan staan in vol-ledige aanwezigheid en daarmee te zeggen 'ik ben er'.
Ze zou ook zeggen dat de eer niet gaat naar hen die bekritiseren of zelfs adviseren, maar naar degene die in de arena zelf staan. Degene die valt, opstaat, zich bezeert, faalt en toch weer doorgaat. Dit alles vraagt moed, kracht maar ook (emotionele) wijsheid. Zie onder aan de nieuwsbrief het citaat van Theodore Roosevelt waarnaar ze steeds weer refereert. Als ook wat linkjes naar haar werk.

De jaargroep 'Atuning the Heart' die komende zondag start (er is nog plek!) lijkt alles samen te voegen wat me al een leven lang inspireert en voedt: dans, zielswerk, bewustzijn, lichaamswerk en zelfs de eenvoudige basis van tantra. Het doceren van de jaargroepen over het hart, vorig jaar en komend jaar, heeft me ook als mens veel gebracht. De kwetsbaarheid in connecties en het leven te aanvaarden heeft me het laatste anderhalf jaar meer mooie vriendschappen en verdiepende verbindingen gebracht dan ik had durven dromen. Weliswaar in combinatie met een portie moed. De moed om te blijven, me uit te spreken, de realiteit van wat is te erkennen, andere keuzes te maken, te be-grenzen, te falen of juist niet....en wonderen te verwelkomen.

'Attuning the Heart' gaat niet zozeer over afstemmen op je gevoel, maar over het afstemmen op de wijsheid van je hart en het vergroten van je emotionele intelligentie ofwel van een volwassen, goed ontwikkeld gevoelsleven.

Gabrielle Roth (5Ritmes) zei regelmatig dat we in een trizofrene maatschappij leven: we denken het ene, voelen het andere, en doen uiteindelijk iets totaal anders. Dans als levensoefening zou deze 3 innerlijke centra weer afgestemd op één lijn brengen. Gelukkig heeft in onze huidige samenleving het gevoel meer ruimte gekregen, maar volgens Roos Vonk (hoogleraar sociale psychologie) zijn we in de schaduwzijde van het gevoel beland. Die geënt is op ons primitief overlevingsbrein ofwel levend vanuit een kinderlijkheid. Ze noemt het zelfs emotionele incontinentie! We zouden gebaat zijn bij emotionele verdieping waar we ongemak, negatieve gevoelens, het onbekende kunnen verdragen. Om tot een volwassen, goed ontwikkeld gevoelsleven te komen, en daarmee tot een ruimhartigere, beschouwendere houding. Dat zou niet alleen voor de medemens prettiger zijn, maar uiteindelijk ook voor ons zelf. Het geeft werkelijke keuzevrijheid en het vermogen geïnspireerde, creatieve wendingen te geven aan ons leven.

Door regelmatig te dansen op jezelf, nabij én in direct contact met elkaar is deze uitnodiging en oefening er steeds organisch en vanzelf.
Wil je dit thema meer aandacht geven, overweeg dan deel te nemen aan de jaargroep die zondag start. Misschien een onverwachte, verrassende, nieuwe stap, maar wie weet wat het je brengt....? Je bent welkom zoals je bent!
Anders zie ik je graag tijdens de dansavonden en -ochtend in Alkmaar of Amstelveen.

Kijktip
Brené Brown – 2 TED Talks
Over Kracht & Kwetsbaarheid
Over Schaamte

Muziektip  
Sounds From The Ground - Rye 


De Arena van Theodore Roosevelt
‘Het is niet de criticus die telt; niet degene die ons erop wijst waarom de sterke man struikelt, of wat de man van de daad beter had kunnen doen.

De eer komt toe aan de man die daadwerkelijk in de arena staat, zijn gezicht besmeurd met stof, zweet en bloed; die zich kranig weert; die fouten maakt en keer op keer tekortschiet, omdat dat nu eenmaal onvermijdelijk is;

die desondanks toch probeert iets te bereiken; die groot enthousiasme en grote toewijding kent; die zich helemaal geeft voor de goede zaak;
 
die, als het meezit, uiteindelijk de triomf van een grootse verrichting proeft, en die, als het tegenzit en als hij faalt, in elk geval grote moed heeft getoond…’